vrijdag 28 juni 2019

Laten we elkaar helpen ... met nadenken

Ontvangen via mail



28 juni 2019 Nieuwsbrief wk1926 

Laten we elkaar helpen met nadenken, tenzij je nog gebukt gaat onder de gevolgen van een barbaarse opvoeding, waar je hoorde: “Je moet niet nadenken, je moet doen wat ik zeg.”
In deze dagen van veel zonneschijn worden we wederom overspoeld met het ‘advies’ om vooral chemicaliën op ons grootste orgaan te smeren om zonnebrand en in het verlengde daarvan huidkanker te vermijden.
Want huidkanker - en trouwens vele andere vormen van kanker die zich in je lichaam ontwikkelen - neemt epidemische vormen aan.
De meeste mensen realiseren zich niet dat de aanbevolen zonnebrandcrèmes relatief nieuw zijn.

Vóór de WO II bestonden er geen zon­ne­brand­crè­mes. Correctie: er bestond alleen natuurlijke bescherming tegen de zon als kokosolie, shea butter en vele andere natuurlijke oliën waarmee mensen zich beschermden als ze noodgedwongen te lang in de zon moesten verblijven.

Begin 1900 was er de Duitse arts/onderzoeker dr. Otto Warburg die in zijn laboratorium ontdekte hoe de toen nieuwe ziekte kanker zich ontwikkelde, wat je ertegen kon doen en beter nog hoe je het kon vermijden. Dr. Otto Warburg constateerde dat nog geen 1% van de bevolking rond 1900 kanker had. Er waren in die tijd vreselijke andere ziekten, maar die hadden voornamelijk te maken met het ontbreken van hygiëne.

Denk eens met ons mee: een eeuw geleden hadden we toch ook zon? We hebben toch al duizenden jaren zon? Al miljoenen jaren.
Toen kregen mensen toch ook geen huidkanker?

En nu worden we ziek van de zon? De zon is toch de bron van al het leven op aarde? Zonder zon geen leven. In duisternis groeit er niet zo veel.
Waarom worden we dan door de meest intelligente mensen en instanties gewaarschuwd voor de ‘gevaren’ van de zon?

We vermoeden dat dit het antwoord kan zijn: In 1938 was er een Oostenrijkse chemicus, Franz Greiter, die tijdens een bergbeklimming van de Piz Buin, een hoge berg in Oostenrijk, zich ernstig verbrandde. Dit inspireerde hem tot het ontwikkelen van een product tegen zonnebrand. In de jaren ’60 ontwikkelde Greiter ook de zogenaamde Sun Protection Factor (SPF), die inmiddels wereldwijd de standaard is om de effectiviteit van zon­ne­brand­crè­me aan te geven ... een slimme chemicus die Greiter.

Hij kon toen niet bevroeden dat er door zijn product, dat uiteraard overal werd nagemaakt en ge­per­fec­tioneerd en met verleidelijke marketing in de markt werd gezet, duizenden mensen zouden sterven.

Denk wederom met ons mee: als je de volgende chemicaliën op je huid smeert: oxybenzone, oc­ti­no­xa­te, homosalate, benzophenone-2, parabenen en nog veel meer onuitspreekbare chemische namen ... zou dat wellicht de trigger kunnen zijn om (huid)kanker te ontwikkelen? Daar is inmiddels ge­noeg onderzoek naar gedaan (zie PubMed, internet, lees onze vertaalde boeken van dr. Bruce Fife, etc.)

Dr. Fife schrijft in het boek Kokosnoot geneest dat er al duizenden jaren op plantages, e.d. waar vrouwen met kinderen op hun rug elke dag uren in de Kokosnoot geneestzon werkten, met kokosolie werd in­ge­smeerd ... er was geen sprake van huidkanker. Het volgende be­richt van CBS is er ook een om over na te denken: ‘De sterfte door melanoom van de huid is in Zuid-Europa opvallend laag en in de meeste noordelijke landen (Zweden, Estland en De­ne­mar­ken) juist hoger. Noorwegen heeft het hoogste sterftecijfer in Eu­ro­pa.’
Maar ... in Zuid-Europa is toch veel meer zon (en veel sterker) dan in Noord-Europa?

Wist je dat in de beginjaren van de zon­ne­brand­crè­mes kokosolie het belangrijkste ingrediënt was? Totdat de industrie ‘dollars’ zag en ontdekte dat de goedkopere chemicaliën winstgevender waren.
Dat ons lichaam niet tegen al die chemicaliën kan en dat die stoffen de aanmaak van de zo nodige vitamine D tegenhouden, die de zon ons gratis geeft, is niet belangrijk.
Als je erover nadenkt is het zo logisch: geen zonnebrandcrèmefabrikant, noch andere verkoper van zonnebrandcrèmes is geïnteresseerd in je ge­zond­heid ... ze zijn geïnteresseerd in hun winst.

Ons advies: doe je broodnodige zonnestralen op in de morgen en middag/avond; gebruik kokosolie om je eventueel te beschermen als je toch langer in de zon wilt blijven. Ga in ieder geval niet liggen ‘bakken’ op het heetst van de dag.
En vooral: gebruik geen chemicaliën als je om je gezondheid geeft ... en eh, blijf nadenken!

Wij wensen al onze lezers veel wijsheid, een mooi week­end, alle ge­zond­heid en mooie leer- en lees­momenten toe.