De feiten: Een plaag verspreidt zich in stilte over de aarde. De nieuwe generatie in Amerika, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Japan, Australië — in vrijwel elk westers landeteisterd door snel toenemende onvruchtbaarheid. Denk eens na over: Waarom worden vaccins op de markt gebracht als volkomen veilig als er duidelijk veel problemen aan kleven? Waarom zijn de MSM totaal onwetend van deze kwesties
”.
“Iets -of meerdere dingen- berooft jonge vrouwen en mannen van hun vermogen om zich voort te planten en de volksgezondheid geeft toe dat het geen flauw idee heeft waar te beginnen met het oplossen van de opkomende prioriteit.”
De ‘bevolkingsbom’ waar we allemaal eindeloos voor werden gewaarschuwd door milieuactivisten, heeft gefaald, en in plaats daarvan hebben demografen geprobeerd alarm te slaan over de implosie van de bevolking die zich in het hele Westen afspeelt — de vergrijzing van samenlevingen die te maken hebben met een nooit eerder geziene vergrijzende demografie — waarin er te weinig jongeren zullen zijn om de ouderen te ondersteunen. Meestal geven ze de schuld aan sociale factoren: jonge vrouwen die voor een loopbaan kiezen in plaats van moederschap, mannen die huwelijk en vaderschap mijden, opkomend consumentisme of stellen die ervoor kiezen om het opvoeden van een gezin uit te stellen totdat de economie tot rust is gekomen. Maar er is nog een ander fenomeen dat zelden wordt genoemd: het groeiend aantal jonge mensen die niet gekozen kinderloos is, maar niet in staat is om kinderen te krijgen.
De ‘Centers for Disease Control’ meldt dat meer dan 12 procent van de Amerikaanse vrouwen (een op de acht) problemen heeft met het zwanger worden en dragen van een kind. De mannelijke vruchtbaarheid keldert ook en de trend is wereldwijd. Iets (of meerdere dingen) berooft jonge vrouwen en mannen van hun vermogen om zich voort te planten en de volksgezondheid geeft toe dat het geen flauw idee heeft waar te beginnen met het oplossen van de opkomende prioriteit. Naast gekibbel over het uitbreiden van de toegang tot kostbare en risicovolle kunstmatige reproductieve technologieën, wordt er heel weinig gedaan om de oorzaak van de toenemende onvruchtbaarheidscrisis te achterhalen.
Dus, toen eerder deze maand een ongekende studie werd vrijgegeven die naar een database van meer dan acht miljoen Amerikaanse vrouwen keek en er een maar liefst 25 procent toename van kinderloosheid uit destilleerde die verband houdt met een alomtegenwoordig medicijn die jonge vrouwen slechts een decennium innemen —samen met een duidelijke daling van de vruchtbaarheid — zou je toch denken dat er aanzienlijke interesse zou zijn van de volksgezondheid, de medische professie en de media, nietwaar?
Een Gemene Deler achter groeiende onvruchtbaarheidscijfers
In plaats daarvan blijven alle drie deze kolossen stil. De reden? Omdat het onderzoek, gepubliceerd in het huidige Journal of Toxicology and Environmental Health, de vruchtbaarheidscapaciteit van vrouwen die het vaccin tegen humaan papillomavirus (HPV) kregen, onderzocht (vergeleken met degenen die dat niet deden) en de resultaten zijn huiveringwekkend. Niemand in de volksgezondheid, medicijnen of reguliere media, die verwikkeld zijn in de geldmachine van dit vaccin, durft publiekelijk de “veilige en effectieve” mantra die ze hebben geproclameerd over de ‘blockbuster’-producten van Merck en GSK die miljarden waard zijn, in twijfel te trekken.
De studie is van Gayle DeLong, universitair hoofddocent economie en financiën, aan het Baruch College aan de City University of New York. Ze merkte op dat het dalende geboortecijfer de afgelopen jaren in Amerika was gedaald (van 118 per 1.000 in 2007, tot 105 in 2015) voor het bevolkingsdeel van 25 tot 29 jaar.
Het HPV-vaccin werd in 2006 door de Food and Drug Administration goedgekeurd voor gebruik in de VS om baarmoederhalskanker te voorkomen, een ziekte waarvoor vrouwen een kans van 0,6% hebben om mee te worden gediagnosticeerd. Hoewel het op 47-jarige leeftijd in de Verenigde Staten het vaakst werd gediagnosticeerd, werd het massaal uitgerold, aanvankelijk gericht op meisjes van 11 tot 26 jaar (en sindsdien op de markt gebracht aan jongens vanaf negen jaar om zeldzame anale en peniskankers te voorkomen, een ziekte die 0,2% van de mannen in hun leven treft).
“Ze stelden verontrustende vragen over de gedocumenteerde invloed van sommige ingrediënten op de vruchtbaarheid, haalden ernstige tekortkomingen aan (sommige zouden criminele nalatigheid zeggen) en concludeerden dat verder onderzoek dringend vereist was… met het oog op de gezondheid van de bevolking en het publieke vertrouwen in het vaccin.”
DeLong had een case study gelezen in de British Medical Journal door de Australische artsen Deirdre Little en Harvey Ward, die een 16-jarig meisje beschreven van wie de regelmatige menstruatie stopte na het ontvangen van HPV-vaccinaties en bij haar werd de diagnose voortijdig eierstokfalen gesteld.
In 2014 publiceerden de artsen een casusreeks van meer tieners die voortijdig in de menopauze waren gekomen, een fenomeen dat Little en Ward beschreven als “zo zeldzaam dat het eigenlijk onbekend is”. Ze stelden verontrustende vragen over de gedocumenteerde invloed van sommige ingrediënten op de vruchtbaarheid, haalden ernstige tekortkomingen aan (sommige zouden criminele nalatigheid zeggen) en concludeerden dat verder onderzoek dringend vereist was… met het oog op de gezondheid van de bevolking en het publieke vertrouwen in het vaccin.
Eveneens, tussen 2006 en 2014, vermeldde het Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) 48 gevallen van eierstokschade geassocieerd met auto-immuunreacties bij ontvangers van HPV-vaccins. Tussen 2006 en mei 2018 catalogiseerde VAERS andere reproductieve problemen: spontane abortus (256 gevallen), amenorroe (172 gevallen) en onregelmatige menstruatie (172 gevallen), die allen waarschijnlijk te weinig gemelde symptomen zijn.
Dit alles intrigeerde DeLong, die jarenlang het vaccindebat heeft gevolgd en er geen geheim van maakt dat ze twee dochters heeft, 18 en 21, die allebei zijn gediagnosticeerd in het autismespectrum, die ze in ontwikkeling zag achterlopen, na de vaccinaties vroeg in het leven. “Ik ben sceptisch over de vaccinwetenschap en de veiligheidsstudies die zijn uitgevoerd, of niet zijn gedaan,” zegt ze.
Ze probeerde de informatie te analyseren die was verzameld in de National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES), die tussen 2007 en 2014 8 miljoen 25-tot-29-jarige vrouwen vertegenwoordigde in de Verenigde Staten. Met behulp van logistische regressie matchte ze de jonge vrouwen op andere variabelen, waaronder leeftijd, en vergeleek de zwangerschap als uitkomst bij degenen die een HPV-vaccin hadden gekregen, in vergelijking met degenen die geen van de spuiten kregen.
“Ongeveer 60% van de vrouwen die het HPV-vaccin niet hadden gekregen, was minstens één keer zwanger geweest, vergeleken met slechts 35% van de vrouwen die ooit een HPV-injectie hadden gehad.”
“Ik wilde gewoon kijken of er een probleem was,” zegt DeLong. “Ik had zeker niet verwacht dat ik zo’n sterk verband zou vinden.” Ongeveer 60% van de vrouwen die het HPV-vaccin niet hadden gekregen, was minstens één keer zwanger geweest, vergeleken met slechts 35% van de vrouwen die ooit een HPV-injectie hadden gehad. Voor gehuwde vrouwen was de kloof ook ongeveer 25%: 75% die de injectie niet kregen, bleek zwanger te zijn geweest, terwijl slechts 50% die het vaccin kreeg ooit zwanger was. “De resultaten suggereren dat vrouwen die de HPV-injectie kregen, minder kans hadden om ooit zwanger te zijn geweest dan vrouwen in dezelfde leeftijdsgroep die de injectie niet hadden gekregen,” zegt de studie. Het concludeert, zoals alle studies zoals deze, dat de gegevens wijzen op een verband, en geen oorzaak, tussen het nieuwe vaccin en verminderde vruchtbaarheid, maar dat verder onderzoek gerechtvaardigd is.
Als de associatie causaal is, suggereert DeLong’s wiskunde echter dat als alle vrouwen in deze studie het HPV-vaccin hadden gekregen, het aantal vrouwen dat ooit zwanger was geweest, met twee miljoen zou zijn gedaald. Dat zijn geen twee miljoen vermiste kinderen. Dat zijn twee miljoen vrouwen die niet één, twee of meer kinderen kunnen verwekken. Het is miljoenen Amerikaanse kinderen die ontbreken in een enkele bevolkingsgroep. De implicatie, gezien de wijde breedte van de wereldwijde HPV-vaccincampagne die nu zowel op mannen als op vrouwen vanaf de leeftijd van negen jaar oud wordt afgevuurd, is enorm.
Het sceptische antwoord
Sceptici zijn betrouwbare verdedigers van de vaccinindustrie. Leunstoelwetenschappers, die zich vaak schuilhouden achter pseudoniemen, hebben een soort van schizofrenie over vaccins. Ze benadrukken dat vaccins krachtige immuniteitmodulerende geneesmiddelen zijn die in staat zijn om de reactie van het immuunsysteem op infectieuze blootstelling te veranderen. Maar ze kunnen niet accepteren dat vaccins, net als alle andere medicijnen, duizenden gedocumenteerde langetermijnbijwerkingen kunnen (en doen) hebben, vooral omdat ze zijn ontworpen om de vertraagde productie van antilichamen door het adaptieve immuunsysteem te veroorzaken. Omdat deze reacties worden gemedieerd door het immuunsysteem, zijn ze divers, onvoorspelbaar en diepgaand.
Zoals verwacht verwelkomden de Sceptici DeLong’s onderzoek met gemene en persoonlijke (lees onwetenschappelijke) aanvallen. Ze vielen haar aan op haar verzuim om gegevens over het gebruik van anticonceptie op te nemen. Als gevolg hiervan wil DeLong die gegevens toevoegen aan een addendum over de studie, maar wat ze op de website van Age of Autism vond en daar rapporteerde, versterkt alleen de bevindingen van de studie. Van de gehuwde vrouwen in het onderzoek zei 36,6% van degenen die de HPV-injectie hadden gekregen tegen de NHANES dat ze anticonceptie gebruikten (condooms in meer dan de helft van de gevallen, de pil of injecties voor de rest) — vergeleken met meer dan de helft (51,5%) van hen die de injectie niet hebben gekregen — een verschil van bijna 15%.
Minder gebruik van anticonceptie zou moeten leiden tot meer baby’s onder de gevaccineerden. Maar het lijkt erop dat de gevaccineerde vrouwen in de studie eigenlijk harder probeerden zwanger te worden (of er tenminste niet zo bezorgd om waren), maar toch minder geluk hadden; niet goed voor het argument van de sceptici.
DeLong “is zelfs geen epidemioloog,” schreeuwden de Sceptici. (Met andere woorden: schiet op de boodschapper als de boodschap u niet bevalt.) Waarop zij antwoordt: “Nee. Dat ben ik niet. Ik ben echter een statisticus. Ik zou het fijn vinden als epidemiologen hun werk zouden doen en dit onderzoek grondig zouden uitvoeren.” Dit is precies waar haar studie om vroeg. Als ze dat wel zouden doen, zouden moeders van door vaccins beschadigde kinderen dit niet hoeven doen.
Onvruchtbare vrouwen uitgesloten van onderzoek naar onvruchtbaarheid
DeLong citeert een andere studie, van de Scholen voor Volksgezondheid en Geneeskunde van de Boston University en het Research Triangle Institute (RTI) in North Carolina, die geen verband vonden tussen HPV-vaccinatie en verminderde vruchtbaarheid. Interessant is dat de Universiteit van Boston de ontvanger is geweest van tientallen miljoenen van de globalistische vaccinactivisten Bill en Melinda Gates Foundation, evenals RTI, een organisatie die de afgelopen jaren meer dan $ 47 miljoen dollar (sic) aan subsidiegelden heeft ontvangen. RTI heeft een aantal recente studies gepubliceerd over het HPV-vaccin, waaronder één gezamenlijk gefinancierd met GSK (een vaccinfabrikant) over de veiligheid van het HPV-vaccin van het bedrijf, en een ander, waarbij agenten van de volksgezondheid worden gewaarschuwd om “speciale maatregelen te nemen om ervoor te zorgen dat hun berichten niet gezien worden als gesponsord door farmaceutische bedrijven” opdat zij niet aanzetten tot “verminderde sympathie en vertrouwen” bij ouders die minder geneigd zijn om het HPV-vaccin aan hun zonen te geven. Andere RTI-publicaties beschrijven “Veelbelovende alternatieve situaties voor HPV-vaccinatie van Amerikaanse adolescenten,” het veranderen van “het gedrag van de leverancier” om de consumptie van HPV te verbeteren, en meer.
“Dit kunnen de vrouwen zijn met ‘hardcore’ kwesties van vruchtbaarheid,” zegt DeLong, “maar het zijn juist die vrouwen die moeten worden meegenomen.”
De RTI-studie over het effect van HPV-vaccins op de vruchtbaarheid was gebaseerd op het eigen herinneren van ontvangen vaccins door de patiënten (herinnert u hoe de Sceptici eerder schreeuwden over zelfrapportage?). Maar de studie hield geen rekening met een veel belangrijkere factor in de vruchtbaarheid: leeftijd. Leeftijd in deze context heeft niet alleen invloed op het mogelijke effect van het vaccin zelf op de vruchtbaarheid, maar de vruchtbaarheid is dramatisch scheefgetrokken ten gunste van de jongeren en de studie gooit 18-jarigen bij 30-jarigen op één hoop. Bovendien sluit het bij aanvang al 881 vrouwen uit een poel van 5.020 uit omdat ze al (zonder geluk) voor meer dan zes maanden probeerden om een baby te verwekken. Dit heeft als effect dat de onvruchtbaarheidsbevinding over het algemeen kleiner wordt. “Dit kunnen de vrouwen zijn met ‘hardcore’ kwesties van vruchtbaarheid,” zegt DeLong, “maar het zijn juist die vrouwen die moeten worden meegenomen.”
Omgevingsvariabelen
Het vaccin zou veilig zonder nadelige invloed op de maternale of foetale uitkomst tijdens de zwangerschap.
Een recent artikel van Texas Tech University Health Sciences Center waarschuwt dat deze CDC-verzekering gebaseerd is op onvolledige gegevens. Het wijst op vertekeningen in rapportage en lacunes in gegevens. “Bepaalde schadelijke effecten van het vaccin tegen HPV die niet goed zijn onderzocht omdat ze niet goed gedefinieerd zijn,” voegen de onderzoekers toe die een groot aantal gedocumenteerde, diverse auto-immuun-, neurologische en cardiovasculaire aandoeningen beschrijven in de nasleep van het vaccin. De meest frequent gemelde symptomen na HPV-vaccinatie zijn slecht begrepen: flauwvallen, chronische pijn met tintelingen of branderige gevoelens, hoofdpijn, vermoeidheid en duizeligheid, misselijkheid en andere symptomen die bijvoorbeeld bij rechtop staan verergeren.
HPV-vaccinatie (evenals tetanusvaccinatie) is in de medische literatuur gekoppeld aan een aandoening die anti-fosfolipide-syndroom wordt genoemd, wat een slecht gedefinieerde ziekte is die wordt veroorzaakt wanneer het immuunsysteem ten onrechte antilichamen tegen bepaalde lipide-eiwitten produceert die worden aangetroffen in membranen die zich in een groot aantal weefsels bevinden -ogen, hart, hersenen, zenuwen, huid- en het voortplantingssysteem. Een studie uit 2012 door Servische onderzoekers van het Instituut voor Virologie, Vaccins en Sera “Torlak” wees uit dat “hyperimmunisatie” van het immuunsysteem met verschillende adjuvantia, waaronder aluminium, bij muizen resulteerde in de inductie van het antifosfolipidesyndroom en de daarbij horende verlaging van de vruchtbaarheid.
________________________________________________________________
“‘Onomstotelijk bewijs’ van hoge concentraties van het metaal werden gevonden, vooral in het zaad van mannen met een laag aantal spermacellen.”
Ander onderzoek heeft aluminium in conceptieproblemen geïmpliceerd. Franse onvruchtbaarheidsonderzoeker Jean-Philippe Klein en zijn collega’s van de Universiteit van Lyon publiceerden de resultaten van hun onderzoek in 2014 naar het sperma van mannen die hulp zochten bij een Franse onvruchtbaarheidskliniek. Ze stuurden zaadmonsters van 62 mannen die onvruchtbaarheidsproblemen hadden naar het aluminium-onderzoekslaboratorium van Christopher Exley aan de Keele University in Engeland, waar ze fluorescerend werden gekleurd om het aluminiumgehalte als een oplichtend blauw te tonen. ‘Onomstotelijk bewijs’ van hoge concentraties van het metaal werden gevonden, vooral in het sperma van mannen met een laag aantal zaadcellen. Duidelijk fluorescerend en geconcentreerd aluminium in de DNA-rijke hoofden van het sperma leidde de onderzoekers ertoe om te speculeren over de impact die dit kan hebben op het vermogen om zich voort te planten en op de ontwikkeling van nieuw gevormde embryo’s.
Deirdre Little, de Australische huisarts die primair eierstokfalen vaststelde na HPV-vaccinatie, heeft ook kritiek op het feit dat de productinformatie van Merck misleidend was over wat voor soort ‘zoutoplossing’-placebo werd gebruikt in proeven met het Gardasil-vaccin; er werd niet vermeld dat de ‘placebo’s’ zowel de hoge doses aluminium als een ander eng ingrediënt, polysorbaat 80 bevatten. Deze chemische stof vertoonde een vertraagde eierstoktoxiciteit bij ratteneierstokken bij alle geïnjecteerde doses, getest over een tienvoudig bereik.
Geen van de onderzoeken beoordeelde de langetermijneffecten van het vaccin op de reproductieve gezondheid van meisjes, aldus Deirdre en Ward, eraan toevoegend dat het jaren of decennia kan duren voor schade aan de reproductieve gezondheid door medicijnen zich toont.
“Wat voor soort bureau voor de volksgezondheid negeert 45.277 meldingen van bijwerkingen – inclusief neurologische en reproductieve symptomen – bij jonge vrouwen in de vruchtbare leeftijd?”
Brandende en onbeantwoorde vragen
Het probleem waar niemand zich aan wil branden, is waarom het HPV-vaccin om te beginnen zo sterk op de markt wordt gebracht? Waarom een vaccin maken voor een ziekte die minder dan 0,3% van de mensen in hun leven treft? En waarom bevat het ingrediënten die giftig zijn, met name hoge doses ingrediënten waar wetenschappers bezwaar tegen hebben gemaakt, en met gedocumenteerde giftigheid voor voortplantingsorganen? Waarom geen echte controle gebruiken in de proeven? Wat voor soort wetenschapper zou dat soort wetenschap doen? Welk soort bureau voor de volksgezondheid negeert 45.277 meldingen van bijwerkingen — inclusief neurologische en reproductieve symptomen — bij jonge vrouwen in de vruchtbare leeftijd?
Het beantwoorden van deze vragen blijkt een stuk lastiger dan het op het eerste gezicht lijkt. Er zijn huiveringwekkende feiten die moeilijk opzij te zetten zijn. Er zijn recentelijk, in 2015, aanklachten door katholieke bisschoppen en mensenrechtenactivisten dat openbare gezondheidsinstellingen opzettelijk tetanusvaccins hadden besmet die alleen werden gegeven aan vrouwen in de reproductieve leeftijd in Kenia. Volksgezondheidsorganisaties ontkenden dat ze tetanusvaccins hadden besmet met miskraam-inducerend bèta-humaan-choriongonadotrofine (b-HCG), een belangrijk steriliserend bestanddeel dat in de uitgebreide medische literatuur wordt beschreven over de zoektocht naar een anticonceptivum om de populatiegroei te beheersen. De Keniaanse bisschoppen hielden vol dat ze laboratoriumbewijzen hadden die genegeerd werden en dat de kwestie werd genegeerd, zoals DeLong’s studie.
Een andere ongemakkelijke waarheid is dat juist de mensen die de HPV-vaccin-kolos financieren dezelfde mensen zijn die het meest geïnteresseerd zijn in het verlagen van geboortecijfers. Toen Melinda Gates in 2012 haar Family Planning Summit lanceerde met het doel anticonceptiemiddelen naar de armen van de wereld te brengen, was het duidelijk dat ze één maatregel voor dat doel voor ogen had: “Als je ziet wat er is gebeurd in andere landen die voorbehoedmiddelen hebben gebruikt, ze gebruiken ze in de eerste plaats en de geboortecijfers dalen,” zei ze op dat moment. “De vraag is of het nog sneller had kunnen gebeuren?”
“Zolang er geen bevredigend antwoord is op de vraag waarom het Westen wordt geconfronteerd met een onvruchtbaarheidscrisis, zijn vragen over de langetermijneffecten van het HPV-vaccin op de menselijke vruchtbaarheid niet alleen redelijk, maar de toekomst ziet er ook somber uit als we ze niet beantwoorden.”
Hoewel ze zwoer dat haar campagne ‘niet over populatiecontrole’ ging, zijn de doelen van Gates dezelfde als van hen die de massale sterilisaties van Indiase mannen op spoorwegplatforms in de jaren 70 uitvoerden, en die vandaag-de-dag doorgaan met het massaal steriliseren van Indiase vrouwen om het geboortecijfer naar beneden te krijgen. Voor Gates wordt succes niet gemeten in de toegang tot schoon water of energie of in de ontwikkeling van infrastructuur of politieke vrijheid: het wordt gemeten in toegang tot medicijnen, medicijnen waar zij en haar man aandelen in houden: anticonceptiva en vaccins. Hun succes wordt gemeten in de export van wat de meeste westerse landen als sociale catastrofe beschouwen: demografische achteruitgang.
Zolang er geen bevredigend antwoord is op de vraag waarom het Westen wordt geconfronteerd met een onvruchtbaarheidscrisis, zijn vragen over de langetermijneffecten van het HPV-vaccin op de menselijke vruchtbaarheid niet alleen redelijk, maar de toekomst ziet er ook somber uit als we ze niet beantwoorden.
Door Celeste McGovern, voor Children’s Medical Safety Research Institute
Ella Ster* | bron: galacticconnection.com | vertaling: Paul
Galactic Connection