Beste foodwatcher,
'GIF IN LAND- EN TUINBOUW MAG VAN EU'
Dat kopte dagblad Trouw vorige week op basis van onderzoek van foodwatch.
Deze nieuwsbrief geeft je een inkijkje in de verontrustende achtergrond van dit verhaal. Gelukkig zijn er naar aanleiding van ons onderzoek vragen gesteld aan de verantwoordelijke politici in de Tweede Kamer en het Europarlement. We zullen er natuurlijk bovenop zitten als de antwoorden komen.
|
| |||||||||||||||||||||||||
Schandaal op het spoor
Eerder dit jaar kwam ik tijdens mijn onderzoek voor de e-mailactie tegen ‘verboden’ bestrijdingsmiddelen iets tegen wat de alarmbellen deed rinkelen bij me: In de officiële pesticiden-database van de Europese Commissie zag ik wel heel vaak de woorden ‘approval extended’ staan. Achter deze twee woorden gaat een groot - maar onbekend - schandaal schuil.
|
Pesticidenfabrikanten en veelal ook politici en boeren stellen vaak dat alle bestrijdingsmiddelen die in Europa gebruikt mogen worden, goed wetenschappelijk onderzocht zijn. Hierdoor zou uitgesloten zijn dat ze een risico vormen voor onze eigen gezondheid, of de gezondheid van ons milieu. Dit gebeurt door onderzoek voorafgaand aan de toelating van de bestrijdingsmiddelen. Maar zo'n onderzoek moet ook plaatsvinden na elke periode van 10 of 15 jaar. Het kan bijvoorbeeld zijn dat er recent onderzoeken zijn gedaan waaruit juist blijkt dat de pesticide toch schadelijk is. Dus moet er elke 10-15 jaar worden onderzocht of er nieuwe inzichten zijn over de schadelijkheid van zo'n pesticide. Dan wordt zo'n pesticide 'herbeoordeeld'. Tot zover de theorie. De praktijk blijkt geheel anders....
Wat blijkt in de praktijk? Die herbeoordelingen gebeuren vaak automatisch, zonder enig onderzoek, dus zonder goede wetenschappelijke beoordeling over de veiligheid! De instanties zetten ongezien hun handtekening om te zorgen dat bestrijdingsmiddelen nogmaals jaren gebruikt mogen worden.
Ik wilde hier meer over weten en ben verder onderzoek gaan doen. Al snel bleek dat ik een heus schandaal op het spoor was. Wat blijkt er namelijk aan de hand?
De Europese instellingen die moeten onderzoeken wat de risico’s zijn van een bestrijdingsmiddel, stellen dat ze veel te weinig geld, personeel en tijd hebben. Daardoor kunnen ze de honderden bestrijdingsmiddelen die chemiefabrikanten willen verkopen aan boeren, niet op tijd beoordelen. Dus als een bestrijdingsmiddel na 10 of 15 jaar herbeoordeeld dient te worden, dan is er geen tijd en geld om dat te doen.
Dan staan de instanties voor de keus tussen bestrijdingsmiddelenfabrikant en consument. En dan raad je het al: de politiek kiest ervoor ongezien een handtekening te zetten onder de verlenging van bestrijdingsmiddelen, zodat de fabrikant zijn verkoop van de pesticiden niet in gevaar ziet komen. Nieuwe onderzoeken over de schadelijkheid van de middelen blijven ongezien in de Brusselse bureaulade.
Hoe meer ik las, hoe meer Europese besluiten ik vond, hoe bezorgder ik werd. Want deze dubieuze praktijk gebeurt ook bij bestrijdingsmiddelen waarvan zelfs al wettelijk is vastgelegd bij andere regelgeving dat ze risicovol zijn voor mens en milieu. Dat kan gaan om stoffen die hormoonverstorend kunnen zijn of toxisch voor de voortplanting. Die zouden zo snel mogelijk van de akkers, weides en boomgaarden moeten verdwijnen. Maar dat gebeurt dus niet. Dat is toch onverteerbaar?!
|
Na m´n uitgebreide inventarisatie ontkwam ik niet aan de conclusie dat de bescherming van onze gezondheid en van het milieu kennelijk minder belangrijk wordt gevonden dan de bescherming van de economische belangen van de chemiefabrikanten. Hoe wrang is dat? Dat is de omgekeerde wereld van het in Europa afgesproken voorzorgsbeginsel! Ik raadpleegde juristen en experts om mijn conclusies te toetsen aan hun ervaring. Klopte het echt, dat er zo onzorgvuldig met risicovolle stoffen wordt omgegaan in Europa? Dat klopt, bevestigden ze allemaal. Iedereen die ik hierover sprak, deelde mijn verontwaardiging.
Dubieuze rol Nederland
Ik heb bij de ambtenaar van het ministerie van Landbouw nagevraagd wat de Nederlandse regering heeft gestemd bij de recente verlengingen. Vóór verlenging, liet ze me weten. Dus ook de Nederlandse regering is er mede verantwoordelijk voor dat pesticiden veel te lang op de markt blijven.
Naar aanleiding van ons onderzoek zijn er inmiddels vele Kamervragen gesteld aan de minister van Landbouw. Kamerleden vragen zeer terecht hoe de minister deze misstand wil gaan oplossen, en of ze wil beloven om voortaan niet meer in te stemmen met verdere verlengingen. Een Europees parlementslid eist bovendien een moratorium op de vijf meest schadelijke bestrijdingsmiddelen die de afgelopen jaren - zoals foodwatch aantoonde - onterecht zijn verlengd.
Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden: zal de minister toegeven dat ze een verkeerde afweging maakt wanneer ze het capaciteitsprobleem letterlijk op jouw en mijn bord neerlegt? Of houdt ze deze giftige praktijk in stand en gaat ze door met de pesticidenfabrikanten de hand boven het hoofd te houden? Gaat de Europese Commissie eindelijk de meest gevaarlijke stoffen van de markt halen?
We zullen het zien. Ik houd je op de hoogte!
Geïnteresseerd in het hele onderzoek?
|
Met vriendelijke groet,
Corinne Cornelisse,
Campaigner |