Ontvangen vida de mail
De trucs op voedseletiketten
Beste lezer,
Deze week stond in de krant dat mensen die voedseletiketten lezen over het algemeen een betere gezondheid hebben. Ik ben zelf ook zo'n type dat de tijd neemt voor het boodschappen doen. Bij mij komt niet zomaar alles in mijn karretje terecht. Regelmatig kom ik trucs tegen, waar argeloze consumenten absoluut in zouden trappen. Daarom gaat de nieuwsbrief van deze week over de trucs die fabrikanten van levensmiddelen gebruiken om ons te misleiden.
Truc #1: Letters onleesbaar maken
Veel fabrikanten kiezen er om te beginnen al voor om de ingrediënten in meer dan 6 talen op de verpakking aan te brengen in letters, die zonder een vergrootglas niet te lezen zijn. Soms verschillen de kleuren van de letters te weinig van de achtergrond, waardoor het bestuderen van het etiket nog lastiger wordt.
Veel fabrikanten kiezen er om te beginnen al voor om de ingrediënten in meer dan 6 talen op de verpakking aan te brengen in letters, die zonder een vergrootglas niet te lezen zijn. Soms verschillen de kleuren van de letters te weinig van de achtergrond, waardoor het bestuderen van het etiket nog lastiger wordt.
Truc #2: Valse gezondheidsclaims op verpakking
Veel etiketten maken melding van zogenaamde loze gezondheidsclaims. Bijvoorbeeld 'bron van vezels', terwijl het in werkelijkheid een sterk geraffineerd product betreft waaraan wat tarwezemelen zijn toegevoegd. Of 'met natuurlijke suikers', wat vaak staat voor geconcentreerde fruitsuiker die is ingedikt en voor 99,9% gewoon uit glucose en fructose (en dus suiker) bestaat. De claim 'vetarm' die nog altijd wordt toegepast is eigenlijk misdadig. Meestal wanneer een product ontdaan is van vet, is er suiker aan toegevoegd om de smaak weer op peil te brengen. Een veelgebruikte truc is ook de vermelding 'bron van vitamine C' of 'bron van B-vitamines'. Vaak zijn dit dan synthetische vitamines die een snoepreep echt niet gezond maken. Helaas tuinen veel mensen hierin.
Veel etiketten maken melding van zogenaamde loze gezondheidsclaims. Bijvoorbeeld 'bron van vezels', terwijl het in werkelijkheid een sterk geraffineerd product betreft waaraan wat tarwezemelen zijn toegevoegd. Of 'met natuurlijke suikers', wat vaak staat voor geconcentreerde fruitsuiker die is ingedikt en voor 99,9% gewoon uit glucose en fructose (en dus suiker) bestaat. De claim 'vetarm' die nog altijd wordt toegepast is eigenlijk misdadig. Meestal wanneer een product ontdaan is van vet, is er suiker aan toegevoegd om de smaak weer op peil te brengen. Een veelgebruikte truc is ook de vermelding 'bron van vitamine C' of 'bron van B-vitamines'. Vaak zijn dit dan synthetische vitamines die een snoepreep echt niet gezond maken. Helaas tuinen veel mensen hierin.
Truc #3: Rommelen met de volgorde
Fabrikanten zijn verplicht om de gebruikte ingrediënten in een bepaalde volgorde op de verpakking te zetten. Wat er het meeste in zit, wordt als eerste genoemd en wat er het minste in zit als laatste. De hoeveelheid is dus aflopend. Zo kun je dus in één oogopslag zien of er veel suiker in zit zou je zeggen. Toch niet. Want vaak splitsen fabrikanten de gebruikte suikers op in meerdere soorten. Veelgebruikte vormen zijn sucrose, dextrose, melasse, agavesiroop, honing, dadels en vruchtenconcentraat. Op deze manier heb je niet meer door dat het om een suikerbom gaat. Tip: kijk bij de tabel van macronutriënten hoeveel suikers erin zitten. Grote kans dat het 70% of meer is.
Fabrikanten zijn verplicht om de gebruikte ingrediënten in een bepaalde volgorde op de verpakking te zetten. Wat er het meeste in zit, wordt als eerste genoemd en wat er het minste in zit als laatste. De hoeveelheid is dus aflopend. Zo kun je dus in één oogopslag zien of er veel suiker in zit zou je zeggen. Toch niet. Want vaak splitsen fabrikanten de gebruikte suikers op in meerdere soorten. Veelgebruikte vormen zijn sucrose, dextrose, melasse, agavesiroop, honing, dadels en vruchtenconcentraat. Op deze manier heb je niet meer door dat het om een suikerbom gaat. Tip: kijk bij de tabel van macronutriënten hoeveel suikers erin zitten. Grote kans dat het 70% of meer is.
Truc #4: Clean labeling
Veel mensen lopen met een grote boog om e-nummers heen. Fabrikanten hebben dat inmiddels door en passen hun tactiek aan (1). Ze maken gebruik van zogenaamde schuilnamen. De smaakversterker E-621 heet daarom gistextract. Natriumnitriet klinkt misschien onschuldig, maar het is nog steeds E-250. Deze stof wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie aangemerkt als waarschijnlijk kankerverwekkend (2). Een verpakking zonder E-nummers schrikt misschien minder snel af, maar het hoeft niet te betekenen dat het vrij is van discutabele hulpstoffen.
Veel mensen lopen met een grote boog om e-nummers heen. Fabrikanten hebben dat inmiddels door en passen hun tactiek aan (1). Ze maken gebruik van zogenaamde schuilnamen. De smaakversterker E-621 heet daarom gistextract. Natriumnitriet klinkt misschien onschuldig, maar het is nog steeds E-250. Deze stof wordt door de Wereldgezondheidsorganisatie aangemerkt als waarschijnlijk kankerverwekkend (2). Een verpakking zonder E-nummers schrikt misschien minder snel af, maar het hoeft niet te betekenen dat het vrij is van discutabele hulpstoffen.
Truc #5: Verwijzen naar traditionele recepten
In de reclame van de Bertolli pastasaus gaf dit bedrijf een kijkje in de keuken, een echte Italiaanse Mama bereidt de saus op traditionele wijze (3). Ze roert met veel liefde in de grote pan. De keuringsdienst van Waarde nam er een kijkje en het productieproces bleek geautomatiseerd door robots volbracht te worden (4). Termen als 'ambachtelijk' en dergelijke zijn loze kreten geworden.
In de reclame van de Bertolli pastasaus gaf dit bedrijf een kijkje in de keuken, een echte Italiaanse Mama bereidt de saus op traditionele wijze (3). Ze roert met veel liefde in de grote pan. De keuringsdienst van Waarde nam er een kijkje en het productieproces bleek geautomatiseerd door robots volbracht te worden (4). Termen als 'ambachtelijk' en dergelijke zijn loze kreten geworden.
Truc #6: Vrij van alles wat je maar kunt bedenken
Op heel veel producten staat tegenwoordig dat het vrij is van gluten, soja, suiker, melk, lactose, zuivel, ei, tarwe, koolhydraten etc etc. Hierdoor wordt de suggestie gewekt dat het product daardoor gezond is, terwijl niets minder waar hoeft te zijn. Het gaat er niet om wat er niet in zit, het gaat erom wat er wel in zit. Radioactieve straling is ook glutenvrij, maar daarmee beslist niet gezond! Want een voedingsmiddel mag dan hypoallergeen zijn, als het stampvol met transvetten zit, kan het je alsnog ziek maken.
Op heel veel producten staat tegenwoordig dat het vrij is van gluten, soja, suiker, melk, lactose, zuivel, ei, tarwe, koolhydraten etc etc. Hierdoor wordt de suggestie gewekt dat het product daardoor gezond is, terwijl niets minder waar hoeft te zijn. Het gaat er niet om wat er niet in zit, het gaat erom wat er wel in zit. Radioactieve straling is ook glutenvrij, maar daarmee beslist niet gezond! Want een voedingsmiddel mag dan hypoallergeen zijn, als het stampvol met transvetten zit, kan het je alsnog ziek maken.
De inhoud van de nieuwsbrief kun je ook online in mijn YouTube-video van deze week zien:
|
|
|
|